موجودی بدون مغز و خجالتی اما باهوش!
تاریخ انتشار: ۱۰ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۱۹۹۹۸۸
ایسنا/اصفهان تحقیقات جدید نشان میدهد که موجودات بدون سر به نام« ستارههای شکننده» با وجود اینکه مغز ندارند، موجودات باهوشی هستند که به واسطه تجربه و شرطی شدن از محیط و دنیای خود شناخت و آگاهی پیدا میکنند.
به گزارش ایسنا و به نقل از ساینس دیلی، ما انسانها، موجوداتی با مغزهای بزرگ هستیم که تصور میکنیم لازمه هوش زیاد، داشتن مغز بزرگ است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این موجود دریایی که نام علمی brittle stars شناخته میشود، موجودی است که به جای مغز، بر روی هر یک از پنج بازوی تکان دهنده آن، تارهای عصبی وجود دارد. این تارهای عصبی که از از روی هر پنج بازوی این موجود میگذرد، در جایی به هم میپیوندند و در نزدیکی دهانش یک حلقه عصبی را تشکیل میدهند.
به نظر میرسد که تنها همین تارهای عصبی به شناخت و یادگیری این موجودات از طریق برقراری ارتباط به آنها کمک میکند.
این موجودات دریایی که شباهت زیادی به ستارههای دریایی دارند، بیشتر وقت خود را یا در زیر صخرهها میگذرانند و در شنهایی که حفر میکنند، خود را پنهان میکنند، به همین دلیل از آنها با عنوان موجودی خجالتی یاد میشود.
Julia Notar، نویسنده اصلی این پژوهش که این تحقیق را به عنوان بخشی از مطالعات دکترای خود در دانشگاه دوک انجام داد، میگوید: برای این موجود دریایی، هیچ مرکز پردازشی وجود ندارد. در واقع، این تارهای عصبی به جای یک مرکز تصمیم گیری، مانند یک انجمن عمل میکنند.
پژوهشگران این تحقیق در ژورنال رفتار شناسی اکولوژی و زیستشناسی اجتماعی توضیح میدهند که یادگیری این موجودات از طریق ارتباط صورت میگیرد. این نوع یادگیری شامل ارتباط محرکهای مختلف از طریق فرایندی به نام شرطی سازی کلاسیک (Classical conditioning) است. موضوع شرطی سازی در فرآیند زندگی انسانها و موجودات دیگر نیز صدق میکند.
در مطالعات قبلی، موضوع شرطی شدن کلاسیک تنها در مورد تعداد انگشت شماری از ستارههای دریایی انجام شده است. اما در خصوص این موضوع، مطالعهای بر روی خارپوستان، گروهی از حدود ۷ هزار گونه که شامل ستارگان شکننده و ستارههای دریایی بدون مغز، خارپشتها و خیارهای دریایی میشوند، صورت نگرفته بود.
در این مطالعه که به تازگی انجام شده است برای اینکه پژوهشگران متوجه رفتار و توانایی یادگیری ستارههای شکننده شوند، آنها ۱۶ ستاره شکننده سیاه (Ophiocoma echinata) را در مخازن آب جداگانه قرار دادند وبرای ثبت رفتارشان از یک دوربین فیلمبرداری استفاده کردند.
نیمی از ستارگان شکننده طوری آموزش داده شدند که با کم شدن نور به مدت ۳۰ دقیقه، در هر زمان بتوانند تغذیه کنند. برای این منظور، محققان هر بار غذایی که مورد علاقه آنها بود، یعنی یک تکه میگو را در مخزن و دور از دسترس آنژها قرار میدادند تا آن را پیدا کنند.
در نور و تاریکی، این حیوانات بیشتر مواقع، خود را پشت فیلترهای مخزن پنهان میکردند. اما تنها ستارگان شکننده آموزش دیده، یاد گرفتند که در زمان تاریکی برای تغذیه بیرون بیایند و به عبارتی آنها میتوانستند در تاریکی غذای خود را پیدا کنند.
در اوایل این آزمایش که ۱۰ ماه به طول انجامید، حیوانات با خاموش شدن چراغها پنهان میماندند، اما با گذشت زمان، آنها ارتباطی بین تاریکی و زمان صرف غذا برقرار کردند، حتی قبل از اینکه غذا در مخزنها گذاشته شود به گونهای واکنش نشان میدادند که گویی غذا در راه است و هر زمان که چراغها خاموش میشد، از مخفیگاه بیرون میآمدند.
این ستارگان شکننده یک ارتباط جدید را آموخته بودند و آن اینکه چراغ خاموش به این معنی بود که احتمالا غذا ظاهر میشود. آنها برای واکنش نیازی به بو کردن یا مزه کردن میگو نداشتند، تنها حس کردن اینکه نور چراغها کم شده، کافی بود تا غذای خود را جستجو کنند. آنها حتی پس از ۱۳ روز وقفه، با کم شدن نور، درس خود را به یاد داشتند.
Notar میگوید که این نتایج هیجانانگیز هستند، زیرا پیشتر شرطی سازی کلاسیک بر روی این گروه از موجودات بررسی نشده بود. این مطالعه نشان میدهد که ستارگان شکننده مانند رومباسهای کوچک (Roombas) که کف اقیانوس را تمیز میکنند، فقط تمیز کنندههای روباتیکی نیستند، بلکه آنها میتوانند شکارچیان را شناسایی و از آنها دوری کنند. این موجودات همچنین با شناختی که از محیط خود بدست میآورند، میتوانند وجود غذا را در محیط خود پیشبینی کنند.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: استانی علمی و آموزشی استانی علمی دانشگاهی علمي موجودات دریایی عجایب دنیا عجایب طبیعی جهان استانی اجتماعی استانی اقتصادی استانی شهرستانها استانی سیاسی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۱۹۹۹۸۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
معمای «مثلث برمودا»
ایتنا - یک منطقه دریایی در اقیانوس اطلس شمالی که بین فلوریدا، پورتوریکو و برمودا قرار دارد، در اواسط قرن بیستم پس از انتشار مقالاتی که از ناپدید شدن مرموز قایقها و هواپیماها در آنجا حکایت داشتند، جایگاهی افسانهای پیدا کرد.
یکی از مشهورترین حوادث در سال ۱۹۴۵ میلادی روی داده بود؛ یعنی زمانی که گروهی متشکل از پنج بمبافکن نیروی دریایی ایالات متحده در یک ماموریت آموزشی در این منطقه ناپدید شد.
پس از آن برای دههها، دلیل غرق شدن هر کشتی و سقوط هر هواپیمایی در این منطقه، نیروهای مخرب مثلث برمودا دانسته شد. تا اینکه در سال ۱۹۷۵ میلادی یک نویسنده آمریکایی به نام «لری کوشه» کتابی را منتشر کرد و در آن توضیح داد که گزارشهای مربوط به مثلث برمودا، نادرست و اغراقآمیز یا تأیید نشده هستند.
او همچنین نوشت تعداد حوادث دریایی که در این منطقه از اقیانوس اطلس روی میدهد، نسبت حوادث روی داده در دیگر بخشهای اقیانوس، خیلی بیشتر نیست.
با این وجود، استناد به دلایل طبیعی و ماوراء طبیعی برای شرح حوادث این منطقه همچنان برای سالها ادامه یافت. در برخی از استدلالها سراغ اتلانتیس رفتند و نیروی باقی ماندههای این جزیره افسانهای را در وقوع این حوادث مقصر دانستند و در برخی دیگر ادعا کردند که در این مثلث، نوعی پدیده فضا-زمان حاکم است و اجسام را به درون یک جهان موازی میمکد.
یکی از عجیبترین توضیحهای طبیعی درباره این منطقه نیز این بوده که حبابهای متان آزاد شده از بستر دریا، کشتیها را واژگون میکند. با این حال، در جریان مطالعات سازمان زمین شناسی ایالات متحده، هیچ نشانی از انتشار قابل توجه متان در ۱۵ هزار سال گذشته در این منطقه یافت نشد.
به نظر میرسد یکی از دلایل سقوط هواپیماها و واژگونی کشتیها در گذشته در این منطقه، وقوع طوفانهای زیاد بوده است؛ آنهم در دورانی که هنوز خلبانان و کاپیتانهای کشتیها ابزارهای دقیقی برای پیشبینی آب و هوای بد نداشتند.
نتایج یک مطالعه جدید نیز نشان داد طوفانهای همگرایی که در این منطقه روی میدهد، گاه امواج سرکشی به ارتفاع ۳۰ متر ایجاد میکند که میتواند حتی شناورهای بزرگ را غرق کند.
شبیهسازیهای آزمایشگاهی نیز تأیید کرد که چنین امواجی پتانسیل غرق شدن کشتیها را دارند، با این وجود هیچ مدرکی وجود ندارد که آنها واقعاً در مثلث برمودا روی میدهند.
برخی ادعا میکنند که ناهنجاریهای مغناطیسی باعث میشده که در گذشته ملوانان و خلبانانی که با قطبنما حرکت میکردند، از مسیر خارج شوند.
اگرچه تا کنون چنین ناهنجاریهایی شناسایی نشده، اما گمان میرود در اوایل قرن بیستم، شمال جغرافیایی واقعی و شمال مغناطیسی در مثلث برمودا همسو شدند که میتوانسته منجر به خطاهای ناوبری شود.
گارد ساحلی ایالات متحده نیز هیچ خطر خاصی را در مثلث برمودا شناسایی نکرده است. همچنین یک مطالعه در سال ۲۰۱۳ میلادی که خطرناکترین آبها برای کشتیرانی را فهرست کرده بود، این منطقه را در فهرست خود قرار نداده است.
آمارها نیز نشان میدهد که با وجود حجم بالای ترافیک هوایی و دریایی همچنین طوفانهای مکرر، از مثلث برمودا تعداد غیرعادی از تصادف و خرابی گزارش نشده است.
شاید دلیل واقعی جلب شدن توجهها به این منطقه، این باشد که مردم بطور طبیعی به سمت رمز و راز کشیده میشوند و به همین دلیل گزارشها از ناپدید شدنها، توجهات زیادی را به خود جلب میکرده است.
از قدرت این باورهای اسرارآمیز در سالهای اخیر کاسته شده است؛ شاید به این دلیل که فناوریهای مدرن به ما اجازه میدهد ترافیکهای هوایی و دریایی را با دقت بیشتری ردیابی کنیم.